Franz Kafka - prossesen

Da he du, Jon Ove fått oss til å lese 20 side av dinna boka her..flotte greier. du får det til !

Det e en ufullendt, posthumt offentliggjort surrealistisk roman.
mykje følelsa og sterke ord i dinna boka her. treig å lese!
Typisk å få oss til å lese slikt!:P

Kutt navlestrengen

I dag har vi sett filmen og lest novella Liten knute. Den omhandlar forhold mor - sønn, der sønnen ikkje klarar å "kutte navlestrengen". Dette gjer at dei alltid er i lag, fra fødsel til død. Dette er noko eg vill kalle ei kjempe god novelle, som virkeleg fortel korleis det er når menn ikkje klarer å forlate rede hoss mor. Nokon menn kan bo heime med mor til dei er godt opp i alderen, og eventuelt aldri flytter ut.
For meg er dette eit skrekkeksempel på ein mann. Ein som ikkje er sjølvstendig nok til å kunne bo og ta vare på seg sjølv.

Boka var betre enn filmen. Det er ei novelle med mykje metafor/symbol for korleis det er når ein mann ikkje klarar å "kutte" navlestrengen. Mens i filmen trekjer dei den litt langt, og har navlestrengen fast mellom mor og søn. Dette blir meir en ekkel, litt småsyk opplevelse, enn ei humoristisk novelle. Boka var mykje betre spør du meg.

I novella kan ein fantasere, sjå føre seg hendingane og sjå på dette utan i frå. Mens filmen var personleg, syk og små ekkel:P!!

Alt i alt, ei god novelle...

"Karens jul" av Amalie Skram

1 – Karen er ei fattig jente, som har fått ein lausunge. Ho er tynn, med eit smalt og bleikt ansikt. Ho kjemper hardt mot fattigdommen, og lever i håp om at madam Olsen, skal komme å «redde» ho frå dette.
Konstabelen er ein varmhjerta mann, som gjer det han trur er godt for barnet og Karen. Han går ikkje etter sine plikter og kallar ho inn til politistasjonen. Kanskje var dette det rette valget, kanskje ikkje.
Madam Olsen er ein rik huseiger som brukte Karen som ein husholdersk for usslige 4 kr mnd og frokost kvar dag. Men dette kom til stor nytte hos Karen, og ho levde for dette.

2- Synsvinkelen i denne novella er autoral,refererende. Synsvinkelen gjer at ein ikkje gjeng so langt inn på personane, men ser det frå utsida. Dette gjer at ein får eit bilde av korleis fattige levde, og kjempet, men ikkje spesielt inn på følelser og kjensler Karen har.
Ho representerer dei fattige.

3- Ferjehuser står som eit bilde på Karens tragiske hending. Huset står der og hjer si nytte, fram til bedre ting kjem til nytte for brukerane og det til slutt blir revet for å ikkje skape skam på dei som bor rundt. Dette er nokså likt korleis Karen hadde det. Ho var tjenestepike og gjorde god nytte av seg fram til ho sto med barn. Da blei ho erstatta for ei stond, og døde etterkvart i kamp.

4- Novella «Karens jul» er ei typisk naturalistisk novelle. Det er mange detaljerte hendinger, og skildringane av personane og miljøet er svært detaljerte og «usminka». Novella atterspeglar samfunnsforholda på denne tida, og novella er også fylt med kontrastar. Samtidig er dialogene mellom Karen og politikonstabelen prega av dialekt. Dette er typiske trekk i naturalismens litteratur, som til dømes skulle gi inntrykk av å være sanne, røyndomsnære historier. Avslutningen på novella er også typisk naturalistisk. Dei naturalistiske forfattarane prøvde ved å legge fram problema, på den måten dei verkelig var, å få leserane til å reagere og kjempe for å bedre forholda. Forfattarane trakk ikkje konklusjoner og ga heller ikkje ein løysing på problema.

5- Budskapen i novella er klar. Den er retta mot dei som er fattige, den viser korleis det er å leve i ein har tilværelse der ein kjemper for seg sjølv og sitt eige barn. Det viser fattigdommens harde sider.
Når ferjehuser blir revet, er dette berre ei bevis på korleis politikken bruker si makt. Skram lar Karen dø med hevet hode, ikkje sliten og slapp. Dette for å vise kor hardt Karen sto på, korleis ho bar fattigdommen og barnet med stolthet.

6- «Juleevangeliet» og «Karens jul» kan samanlignaset. Karen med barnet hennar alluderar Maria og Jesusbarnet. Dette er eit typisk religiøst motiv, Madonna med barn. Dette billete ser politimannen gjennom ruta den siste gongen han går til skuret. Det var ikkje tilhald for verken Maria eller Karen i herberget, begge to har ukjend far til barnet sitt. Dei vart begge unge og redde.

Kilder: http://www.skoleforum.com/stiler/analyse/det.aspx?id=3659

"Et dukkehjem"

Eg trur at "et dukkehjem" er et kjendt reaterstykke,og spilt mykje over heile verden fordi det tek føre seg eit tema som er sentralt hos alle kulturar og samfunn. Alle er opptatt av kvinnens og mannens rolle i ulik grad. Kansje ikkje akkurat på denne måten som her i filmen, men i liknande grad. I kva grad mannen eller kvinna skal bestemme, har ei dominant rolle eller er ein mindre verdt part i forholde er dilemma som står i alle forhold. I noen forhold er det meir sentralt enn andre. Likestillings dilemma er noko som inntek alle land, og alle er preget av det, noko som gjer "et dukkehjem" spennande for mange.

"Et dukkehjem" har fortsatt noko å seie når det gjeld kvinne- frigjøring og menneskeverd i dag. Det er fordi det er fortsatt mange stadar i verden og i mange kulturar og religionar, slik at kvinner er mindre verdt og har mindre å seie i samfunnen enn kva mannen har. Mange strever med dette dilemma kvar dag. Tildømes når kvinner må gå dekt i burka, for å respektere mannen sin, og ikkje vise hår eller hud til andre mannfolk enn sin eigen....

Jean-Jacques Rousseav

Han vart født 28. juni 1712 i Genêve i Sveits, og døde 2 juli 1778 i paris. Han var en Sveitsisk-Fransk filosof fra opplysningstida. I tillegg til filosof så var han en sanger og en blokkfløytespiller. Han var svært musikalsk og var også musikk lærer og hadde si regelmessige inntekt som noteskriver.
Vi kan finne både opplysningstrekk og brudd med opplysningstiden i Rousseaus tenkning. Som forløper for romantikken har han ting felles med romantikerne. Han deler opplysningstidens syn på mennesket som grunnleggende godt. Der han skiller seg fra opplysningsfilosofien er i synet på det onde. Opplysningsfilosofene så det onde som resultat av uvitenhet, overtro og fordommer, altså som mangel på kunnskap. Rousseau så det onde som resultat av samfunnsutviklingen. I Avhandling om ulikheten mellom menneskene kritiserer han grunnleggende trekk ved det borgerlige samfunn "så som privat eiendomsrett, utviklet arbeidsdeling og distribusjon gjennom varebytte samt vekten på egeninteressens og konkurransens positive egenskaper" gjennom å knytte "sivilisasjonens forfall nettopp til oppkomsten av disse fenomenene."

Størst betydning i samtiden fikk Om ulikheten mellom menneskene antagelig i Skotland, hvor Adam Smith utformet sin Theory of Moral Sentiments delvis som et svar til Rousseau, og lord Monboddo benyttet seg av synspunkter fra avhandlingen i Origin and Progress of Language. I Tyskland var både Kant (Ideer om en allmenn historie) og Herder inspirert av utviklingstanken hos Rousseau. Claude Lévi-Strauss har kalt verket for opplysningstidens viktigste bidrag til antropologien.


Kilder:
http://snl.no/Jean-Jacques_Rousseau

http://www.intermedia.uio.no/ariadne/idehistorie/idehistoriske-epoker/1700-tallet/rousseau